29-01-2019 | Blogs, Programmamanagement, Uitgelicht
Elke programmamanager zal het herkennen: de hectiek van alledag zorgt voor een volle agenda. Afspraak op afspraak, vergaderingen die aansluitend in de agenda staan zodat je niet eens de tijd hebt om van de ene vergaderzaal naar de ander te lopen, overleg met de opdrachtgever of een belangrijkste stakeholder, afstemming met het programmateam; de agenda is vaak overvol en al weken naar voren volgepland. In mijn adviespraktijk en gesprekken met programmamanagers is dan ook een veel gehoorde vraag hoe daarop meer vat te krijgen.Lees meer
01-12-2016 | Blogs, Programmamanagement
VUCA is de afkorting die staat voor ‘Volatile, Uncertain, Complex and Ambiguous’. Ze beschrijft de wereld waarin organisaties tegenwoordig opereren. Jo schreef een blog voor de site van het Studicentrum voor Bedrijf en Overheid waarin hij betoogt dat de toekomst is aan de adaptieve, samenwerkingsgerichte netwerkorganisatie.
De wereld is continue in beweging. Binnen het Amerikaanse leger is het begrip van de “VUCA world” ontstaan: een wereld die gekenmerkt wordt door de kenmerken:
- Volatile: snel veranderend
- Uncertain: onzeker
- Complex: ingewikkeld
- Ambiguous: vaag/dubbelzinnig
Deze kenmerken zal iedereen herkennen en zijn belangrijke beschrijvingen voor de context waarin organisaties overeind moeten blijven of zich ontwikkelen. Geen wonder dat begrippen als agility, wendbaarheid, netwerkregie e.d. zo actueel zijn in het hedendaagse managementdenken.
Lees meer
15-04-2015 | Blogs, Programmamanagement
Een groot deel van Jo’s advieswerk bestaat uit het begeleiden van complexe programma’s. Bij de trajecten die hij ondersteunt valt op hoe lastig het is om, als het programma eenmaal loopt, niet alleen aan de resultaten te werken, maar ook aandacht te houden voor de proceskant. Daarom een pleidooi voor het vasthouden van de focus op de programmatische sturing en een aantal tips.
In de startfase zijn gelukkig steeds meer programmamanagers (en hun organisaties) zich bewust van de noodzaak aandacht te besteden aan het leggen van een goed fundament. Ze besteden serieus aandacht aan bijvoorbeeld: het maken van een écht gedragen en sturende visie, het uitwerken van doelen en inspanningen (maken van een DIN – Doelen Inspanningen Netwerk), het vastleggen van dat alles in een programmacontract en faseplan, het bouwen van een goede programmaorganisatie en governance.Lees meer
29-03-2015 | Blogs, Programmamanagement
Voor de site “Business Controller Platform” schreef Jo een blog met 5 tips voor programmamanagers. Een leerzame beschouwing voor iedereen die met een programma aan de slag gaat.
De tips:
- Investeer in het voortraject: de definitie van het programma
- Ken je krachtenveld en heb aandacht voor omgevingsmanagement
- Bouw ‘eilanden van reflectie’ in
- Ken jezelf en werk vanuit een lerende houding
- Realiseer je dat elk programma uniek is
Lees meer
29-03-2014 | Blogs, Programmamanagement
Op het PGM-Open 2014 hield Jo Bos samen met Rudy Kor van Twynstra Gudde een interactieve presentatie met bovenstaande titel. In een uurtje bespraken ze de relevantste boeken voor de drukke programmamanager. Over thema’s zoals basismethodiek, leiderschap, omgevingsmanagement en de praktijk.
→ Zie de presentatie (PDF)
30-07-2013 | Blogs, Programmamanagement
Een van de meest actuele discussies binnen programmamanagement gaat over de vraag wat batenmanagement toevoegt aan de bestaande instrumenten en methodieken.
Het belangrijkste boek op dit vlak is Benefit Realisation Management, A Practical Guide To Achieving Benefits Through Change van Gerald L. Bradley. Hij definieert batenmanagement als: “the process of organising and managing, so the potential benefits, arising from investments in change, are actually achieved”. Patrick Mulder, student van de Leergang Strategisch programmamanagement van AOG Groningen formuleerde het mooier: “batenmanagement is een methode die mensen verantwoordelijk maakt en helpt de verantwoordelijkheid te nemen om zeker te stellen dat de optimale baten daadwerkelijk worden gerealiseerd” Lees meer
10-04-2013 | Blogs, Programmamanagement
In de wereld van project- en programmamanagement is er voortdurend discussie over het spanningsveld tussen beheersen en loslaten. Het lastige bij zo’n dilemma is dat het al gauw een scholen-strijd wordt, waarbij het een het ander uitsluit. In mijn overtuiging past dat “of – of” denken per definitie niet bij programmamanagement. Daar is een aantal redenen voor.
De eerste is dat programma’s altijd maatwerk zijn. Elk programma is op meerdere manieren uniek en heeft een eigen dynamiek. Omdat de samenwerkende organisaties of organisatieonderdelen verschillend zijn. Omdat de vraagstelling anders is. Omdat de context varieert t.o.v. eerdere situaties, et cetera. Dat een programma maatwerk is betekent per definitie dat je niet één lijn kan volgen.
Lees meer
29-03-2013 | Blogs, Programmamanagement
De wereld verandert in hoog tempo. In datzelfde tempo verandert samenwerken in en tussen organisaties. Nieuwe vraagstukken komen op en verdwijnen weer van de agenda. Organisaties staan voor steeds complexere uitdagingen; uitdagingen die vragen om een aanpak die verschillende belangen met elkaar verbindt.
Het tempo waarmee organisaties met nieuwe vraagstukken te maken krijgen wordt steeds hoger. Een succesvolle organisatie onderscheidt zich dan ook door de capaciteit om snel met die ontwikkelingen mee te bewegen; overigens steeds vanuit een sterke eigen identiteit. Bijzonder is dat organisaties in steeds wisselende coalities en samenwerkingsverbanden moeten opereren om commerciële kansen te creëren of problemen aan te pakken.
Lees meer
02-02-2013 | Blogs, Programmamanagement
Het vermogen van organisaties om zich adequaat aan te passen aan de steeds snellere verandering in hun omgeving wordt een basisvoorwaarde voor succes aldus Jo in antwoord op vragen van Constant Gras in een uitgebreid interview in IPMA Projectie Magazine nummer 2 van 2013.
Volgens Jo ontwikkelt programmamanagement zich tot ‘vak van de toekomst’. Organisaties moeten meer en meer intensief samenwerken, zonder hun kernidentiteit te verliezen. Ze moeten niet alleen kunnen sturen via de vaste en vertrouwde hiërarchische structuren die ze kennen, maar meer en meer door het bieden van ruimte en onderlinge samenwerking in tijdelijke allianties.Lees meer
